Arrived

Hallo allemaal,

We zijn er!! Een half uurtje geleden zijn we door de douane gelopen en kicken nu af met een kopje Starbucks koffie. Vervolgens proberen we auto te huren om door te rijden naar Harkstede. We kijken er naar uit om jullie allemaal weer te zien.

Groetjes,

Henk, Samantha, Thijs, Sanne en Daan

Toronto Airport

Hi allemaal,

Dit is ons laatste nieuws vanuit Canada. Het is nu kwart voor vijf en over anderhalf uur vliegen we terug. Iedereen is gespannen/uitgelaten/druk/zenuwachtig. Veel dubbele gevoelens maar: HET KOMT WEL GOED!!

Gisteren een beetje bijkomen van ons dagje Canada's Wonderland. In de middag hebben we Toronto maar eens verkent. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na een kwartiertje de taxi's al aardig bij kon houden (of tegen kon houden!!). Elk gaatje dat ze zien duiken ze in, wat het ritje naar de CN-Tower haast tot een ritje in de achtbaan maakte ( en daar waren we wel aan gewend!!). Bij de CN-Tower aangekomen bleek er een wachtrij van twee uur te zijn. Omdat we al een aantal malen op de Calgary Tower waren geweest, hebben we maar van de buitenkant een paar foto's gemaakt en zijn van het uitgespaarde geld lekker gaan eten. De lekkere ribbetjes en chicken-fingers gingen er prima in. Om een uur of 8 waren we weer thuis en zijn we alles gaan inpakken en na een filmpje lagen we om een uur of 11 in bed.

Vandaag zijn we een beetje op tijd opgestaan, hebben de laatste spulletjes ingepakt en zijn naar Guelph gereden om mijn nicht Savannah nog vlug even te zien. Ze was het weekend naar Montreal geweest en moest vandaag weer werken, dus dit was de enige manier om haar nog te zien. Leuk om even haar werk en baas te zien. Omdat het ondertussen een uur of twaalf was, had ze haar lunchbreak, zodat we haar even mee konden nemen naar Eggcetera, een leuk restaurantje in Guelph. Goed om haar nog even te zien en bij te kletsen voordat we terug gaan. Na een superdikke hamburger hebben we haar teruggebracht en zijn snel doorgereden Pearson Airport. Toevallig zomaar in 1 keer de goede Terminal binnengereden, de auto, na een rit van in totaal 5000 km, ingeleverd en op naar de balie. We waren zo'n beetje de eerste dus alles was snel geregeld zodat ik nu nog even tijd had om de Blog bij te werken. Ons vliegtuig staat al keurig klaar bij de gate en over 25 minuten kunnen we boarden. Over ongeveer 9 uur arriveren we (als alles goed gaat) op Schiphol, waar we een auto gereserveerd hebben om naar Harkstede te rijden. Het einde van een lange tocht.

Zeg, iedereen de groeten, een goede nachtrust en ........ tot ziens!!!

Henk

Canada's Wonderland

Hi allemaal,

We zijn in Toronto!!

Afgelopen vrijdagmorgen in de stromende regen de tent afgebroken en via prachtige wijngaarden terug gereden richting Toronto. Op aanraden van Hans zijn we terechtgekomen in het Howard Johnson Hotel in Brampton, een voorstad van Toronto. Gisteren moesten we een belofte aan de kinderen aflossen: een bezoek aan Canada's Wonderland, het grootste amusementspark van Canada, ongeveer een half uurtje rijden van het Hotel.

De dag begon prachtig, blauwe luchten en heerlijk warm. Net in het park aangekomen begon het te betrekken en na twee ritjes in RollerCoasters begon het te regenen!! Vanaf dat moment is het niet meer droog geweest en wij liepen rond in hempjes, korte broek en sandalen........ Na drie uurtjes achtbanen en draaimolens waren we door en door nat en ijskoud. Snel naar de auto (wat zijn verwarmde stoelen toch heerlijk!!) en terug naar het hotel. In het hotel hebben we ons snel omgekleed, regenjassen meegenomen en ..................... snel terug naar Canada's Wonderland. Toen we daar, in de stromende regen, om een uur of 5 weer aankwamen hadden we nog 5 uur te gaan tot het park om 10 uur 's avonds sloot. Vanwege het slechte weer waren de meeste mensen weggegaan dus we hadden haast geen line-ups!! Dus van de ene in de andere achtbaan, met tussendoor af en toe een pauze vanwege onweer.

Om een uur of 8 werd het eindelijk droog en konden we zelfs nog een paar uurtjes droog heen en weer geschud worden in achtbanen met namen als de Dragon Fire, Behemoth, the Wild Beast, Vortex, the Fly, Black Lot Stunt Coaster, etc en ander rides zoals de Drop Tower (een val van ongeveer 50 meter), Orbiter, etc. Fantastisch gezicht hoor, in het donker in de achtbaan met een mooi uitzicht op een verlicht Toronto. Omdat we aan het einde bijna weer droog waren, was het tijd voor een rit in de Timberwolf Falls, een wild waterbaan waarbij je zeiknat wordt!! Hoezo een gekke familie............... Als toetje (om weer een beetje droog de auto in te gaan) nog vlug in een paar atracties totdat de boel om 10 uur dichtging.

Vandaag waarschijnlijk niet veel bijzonders (behalve kleren wassen en de boel goed inpakken) en morgen moeten we om een uur of 3 's middags op het vliegveld zijn (een half uurtje rijden van hier). Als alles goed gaat komen we dinsdag morgen om 7.45 aan op Schiphol, waar we een auto gehuurd hebben waarmee we naar Harkstede kunnen rijden. Bedankt voor alle steun en leuke reacties de afgelopen weken en tot ZIENS.

De mooi verlichte fonteinen in Canada's Wonderland


Knuffel,

Henk

Ontario PartII

Hi allemaal,

Na een tripje van zo'n 300 km zijn we afgelopen dinsdag aangekomen in Niagara Falls. Samantha had dit keer voor ons een fantastische camping uitgezocht (met zwembad voor de kids) zodat we hier nu al 2 nachten bivakkeren. Het is hier heerlijk rustig en we zitten op nog geen 10 minuten van de Falls af.

Gisteren zijn we 's morgens een beetje op tijd naar de falls gereden en hebben onszelf een "adventure pass" aangeschaft. Met deze pas krijg je toegang tot een viertal hoofdatracties. Wij met onze passen snel naar de eerste toe: Jouney behind the falls, waarbij je met een tunnel naar een observatiedek loopt pal bij de watervallen en verder zelfs achter de watervallen langs loopt. Toen we met onze passen netjes in de rij stonden vertelde een medewerker ons dat we eerst met onze pas een ticket moesten halen. Dus snel in de (lange) rij gaan staan en onze tickets gehaald, waarop stond dat we over ruim een uur aan de beurt waren voor onze journey!! Slim als we zijn, dachten we dat we in dat uur dan maar snel een kaartje moesten halen voor de boot die je naar de watervallen vaart. Toen we na een half uurtje lopen daar aankwamen............ hoefde je daar geen speciale ticket voor te halen!!! Snel teruggelopen naar de "journey", en daar aangekomen bleek de lift kapot te zijn zodat de wachttijden opgelopen waren tot...... onbekend. Op aanraden van een vriendelijke medewerker zijn we toen eerst maar wat anders gaan doen, de "butterfly conservatory". Met een speciale bus zijn we daarheengereden en na tickets te hebben gehaald (ja, ja, die waren hier wel weer nodig) en een uur te hebben gewacht in de prachtige botanische tuin (zeker de moeite waard) de vlindertuin ingelopen. Prachtig en erg indrukwekkend. Duizenden mooie vlinder en prachtige planten.

Na hier een half uurtje te hebben rondgelopen, zijn we met de bus doorgereden naar de "white water walk" waar je met een lift naar de wildstromende rivier gebracht werd voor een rustgevende wandeling. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik na 4 uur (te) veel wachten en (te) veel mensen ook wel aan een rustgevende wandeling toe was.

Na de wandeling kon ik er weer vol goede moed tegen aan en zijn we doorgereden naar "the maid of the mist", een prachtige boottocht naar de watervallen, waarbij iedereen netjes een poncho aangereikt kreeg om niet te nat te worden. Bij een graadje of 28 vond de familie Nijeboer echter na vijf minuten al dat het te warm was voor een poncho en warm genoeg voor een stevige douche!! Zonder lange wachtrijen (het was ondertussen al 16.30 uur) snel de boot op en varen maar. Dit was ongetwijfeld het meest indrukwekkende van de Niagara Falls. Zo dicht bij die inmense watervallen en de kracht die daarin schuilt. Dan voel je je als mens wel erg klein hoor. En dan te bedenken dat sommige mensen zich er in een ton vanaf lieten vallen in het verleden........... De douche werkte trouwens ook prima en een zeiknatte familie Nijeboer verliet, omringt door blauwe smurfen de boot.

Snel doorlopen naar onze laatste atractie, de Journey behind the falls. Iets minder indrukwekkend dan de boot maar toch ook zeker de moeite waard. Hier kregen we gele poncho, maar de kinderen hadden de smaak te pakken zodat ook deze droog in onze voorraad souveniers verdwenen.

Na een wat boodschapjes en een hamburger bij de Wendy's keerden we om een uur of zeven huiswaards. Na een aarzelend begin was het bezoek aan de Falls toch zeker de moeite waard, wat we voor geen geld wilden missen.

Zoals het er nu uitziet, gaan we vandaag hier de omgeving een beetje verkennen en vertrekken we morgen naar Toronto om wat dingen te bekijken. Een volgende update volgt z.s.m. Bedankt voor alle leuke reacties en tot schrijfs/ziens.

Henk

Ontario part I

Hi allemaal.

Ja hoor, hij is weer beter. De afgelopen periode was blijkbaar toch een beetje inspannender dan ik had gedacht en als je dan tot rust komt, kak je in. Koorts, spugen en maagkrampen en een onbestemd onrustig gevoel was het gevolg. Afgelopen donderdag ging het allemaal weer redelijk goed gelukkig, zodat we weer in onze Buick zijn geklommen en naar de omgeving van Thunderbay vertrokken. Vlak voor Thunderbay vonden we om een uur of 6 een leuke camping in het provinciale park Kakabeka Falls. De falls bleken prachtige 40 meter hoge watervallen die je in je tent nog kon horen. Heerlijk rustgevend. Lekker een vuurtje gestookt en onze laatste restjes eten opgemaakt. Daarna een beetje op tijd het bed ingedoken. 's Morgens vroeg om een uur of 5 kwamen wij er achter hoe Thunderbay aan z'n naam kwam........... Een anderhalf uur durende thunderstorm deed ons en onze tent aardig trillen. Gelukkig hebben we na de tijd nog een paar uurtjes geslapen zodat we wel lekker uitgerust opstonden. Het klimaatverschil tussen Alberta en de rest van het land is trouwens groot. Niet zozeer de temperatuur overdag, maar vooral de vochtigheidsgraad en de nachttemperatuur. In Alberta is het droog ook al is het warm overdag en 's nachts daalt de temperatuur tot een graag of 10-12 ook al is het 28 graden overdag!! In de rest van het land is het zweten geblazen, zowel overdag als 's nachts!!

Vrijdag was onze tweede rustdag ( na de eerste rust/spuugdag in Steinbach) en die hebben we gebruikt om Thunderbay te bekijken en in het bijzonder het Terry Fox monument. Het feit wil dat de film over zijn Marathon of Hope net enkele dagen daarvoor op televisie was, dus de kids begrepen prima waar het over ging. 's Avonds hebben we lekker Weeners geroosterd boven ons kampvuur en daarna een filmpje gekeken in de tent!! Ja, ja, zo'n laptop is niet alleen makkelijk om je weblog bij te houden....

Zaterdag zijn doorgereden naar even voorbij Wawa waar Samantha dacht een mooie camping gevonden te hebben in het provinciale park pal aan Lake Superior. De camping lag inderdaad pal aan Lake Superior, maar ook pal aan de Highway!! De vrachtwagen reden op nog geen 10 meter van onze tent, met alleen een paar bosjes en kleine boompjes als scheiding. Als je in de slaapzak lag, had je de neiging om je voeten in te trekken als er weer zo'n groot monster voorbij kwam.... Ondanks dat we niet graag op zondag reizen, toch maar de volgende dag onze spullen opgepakt omdat we haast geen oog dicht hadden gedaan, en via highway 6 doorgereden naar Mantoulin Island. Hier vonden we een heerlijke camping aan het water waar we na een lekker bord spaghetti, een frisse duik en een heerlijk ijsje, onze (te) warme slaapzakken opzochten.

Gistermorgen na het ontbijt zijn we vertrokken richting de Ferry die ons naar Tobermory zou brengen. We hadden natuurlijk geen reservering zodat we boot van 1.30 aan ons voorbij moesten laten gaan, en hebben gewacht tot die van 5.50 uur. Onze tijd hebben we doorgebracht met een bezoek aan historische musea, handcraft winkeltjes en zonnen. De boot was voor de kinderen een belevenis. De meren zijn zo groot dat je de overkant absoluut niet kan zien, en je het idee hebt op een zee te varen en het op en afrijden is reuze spannend!!! Na anderhalf uur varen zetten we weer voet op vaste land en om een uur of half tien waren we in het Days Inn hotel in Owen Sound, maar we moesten nog eten. Vlug de spullen in onze kamer gelegd, snel naar Pizza Pizza gereden en daarna hebben we ons tegoed gedaan aan de pizza en chicken wings op onze hotelkamer. Om ongeveer 11.30 ging het licht uit..........

Vandaag (dinsdag) willen we doorijden naar de Niagara Falls en daar op zoek gaan naar een camping. Daarna zien we wel weer verder.

Zeg, allemaal bedankt voor jullie meelevende e-mailtjes en tot spoedig ziens!!

Big hug,

Henk

Manitoba

Hallo allemaal,

Dinsdagochtend zijn we vertrokken vanuit Regina richting Manitoba. Henk voelde zich niet echt lekker (buikpijn, misselijk, overgeven, warm) dus ik heb dit stuk gereden. Na de nodige plaspauzes kwamen we tegen 5 uur in Winnipeg aan. We zijn op zoek gegaan naar een hotel vlak buiten Winnipeg. Henk voelde zich echt beroerd dus leek ons dit de beste oplossing. Weer niet kamperen! Vooral de kinderen waren telleurgesteld maar hadden wel door dat papa echt geen tent op kon zetten.

In het plaatsje Steinbach vonden we een Days Inn hotel (hetzelfde als in Regina) met een zwembad! We hebben Henk in bed gelegd en zijn boodschappen gaan doen. Na te hebben gegeten op onze hotelkamer (kippesoep uit de magnetron, stokbrood, yoghurt en fruit) ben ik met de kids het zwembad ingedoken. We hadden het hele zwembad voor ons alleen.......

Midden in de nacht merkte ik wel dat Henk lag te draaien en te woelen. Koorts!
Kortom, we hebben besloten om vandaag (woensdag) in het hotel te blijven. Henk moet eerst een beetje beter worden voordat we onze reis (hopelijk morgen) voortzetten richting Ontario.
Iedereen is bezorgd om Henk. Het is lief om te zien hoe de kids voor hem zorgen. 'Papa, wil je nog wat eten, wat drinken?' Alles blijft er in ieder geval in!

Vanmiddag ga ik met de kinderen op zoek naar het mennonietendorp hier in de buurt. Het is een soort museum waarin ze allerlei ambachten laten zien. En waarschijnlijk liggen we vanavond weer in het zwembad.
Het weer is hier bewolkt maar wel warm.

Een hele dikke knuffel voor iedereen en tot het volgende bericht.

Samantha

Blair Residence and Saskatchewan

Beste familie en vrienden,

Vandaag zijn we dus vertrokken vanuit Chestermere waar we het weekend logeerden bij de familie Blair. Wat een schatten!! Gisteravond hebben we gezellig met z'n allen naar een film (Underdog) gekeken en vanmorgen werden we gewekt met de geur van versgebakken Cinnamon Buns. Heerlijk. Om ongeveer 9 uur zaten we in de auto onderweg naar Saskatchewan. De cruisecontrol op 110 km/uur gezet en gaan met die banaan. Er wordt van Saskatchewan gezegd dat je er je hond kunt zien weglopen voor drie dagen (en als je op een stoel staat zelfs vier) omdat het zo vlak is. Eerlijk gezegd viel dat best wel een beetje mee. Vergeleken met Alberta misschien wel, maar als je het vergelijkt met Nederland, absoluut niet. Prachtige landschappen en luchten gezien, maar om een uur of 2 begon het te regenen, te onweren en te hagelen. De lokale countryzender vertelde ons dat het noodweer zou aanhouden tot een uur of 10 's avonds. Omdat we morgenochtend om een uur of 9 weer verder wilden, hebben we maar besloten om een hotel te zoeken in Regina. Om een uur of 5 kwamen we in Regina (ongeveer 785 km vanaf Calgary) aan en hadden we snel een hotel gevonden. Na gegeten te hebben bij KFC, zijn we snel het zwembad ingedoken. Heerlijk hoor, na een hele dag in de auto van de glijbaan en lekker relaxen in de hottub.

Morgen proberen we weer een grote rit te maken zodat we in de westelijke helft van Manitoba uitkomen. Van daaruit Ontario in en dan zien we wel weer verder.

Bedankt voor alle opbeurende en lieve mailtjes. Zo gauw we weer internet verbinding hebben horen jullie weer van ons.

Groetjes,

Henk